القای مرگ برنامه‏ریزی شده سلولی در رده سلولی توموری ۵۶۳۷ مثانه توسط نانوکورکومین دندروزومی با مهار ژن‏های دخیل در پرتوانی

هدف: اگرچه خواص ضد سرطانی کورکومین، پلی فنل به دست آمده از ریشه گیاه زرد چوبه، مورد تأیید بسیاری از محققان است، با این حال جذب و توزیع بافتی پایین در بدن، فعالیت کم و متابولیسم سریع از جمله معایبی است که استفاده از کورکومین را به عنوان یک داروی ضد سرطان تا به امروز با محدودیت رو به رو کرده است. در این مطالعه حلالیت کورکومین به واسطه نانو‏حامل‏های میسلی تخریب‏پذیر، خنثی و غیر سمی تحت عنوان دندروزوم افزایش و نقش مهاری آن بر رشد سلول‏های توموری مثانه بررسی شد. مواد و روش‏ها: روش‏‏های mtt، فلوسیتومتری و annexin v-fluos (کیت اختصاصی تشخیص مرگ سلولی) برای بررسی مرگ سلولی و مکانیسم ژنتیکی مرگ القاء شده توسط نانوکورکومین دندروزومی به واسطه مطالعه ژن‏های دخیل در پرتوانی سلول شامل oct4a، oct4b1، sox-2 و nanog با استفاده از روش real-time pcr انجام گرفت. نتایج: یافته‏ها بیانگر القای مرگ سلولی به واسط نانوکورکومین دندروزومی به صورت وابسته به غلظت و زمان در رده سلولی توموری 5637 مثانه بود. بررسی چرخه سلولی بیانگر افزایش جمعیت سلولی در pre-g1 و کاهش سلول‏ها در فاز g1 و s بود که نشان دهنده نقش مهاری کورکومین بر همانند‏سازی سلول‏های رده توموری 56367 مثانه است. همچنین مشاهده بیان oct4a، oct4b1، sox-2 و nanog در تجزیه و تحلیل real-time بیانگر نقش تومورزایی این ژن‏ها در رشد تومورهای مثانه است. تیمار با نانوکورکومین دندروزومی به طور معنی‏داری بیان mrna این ژن‏ها را کاهش داد (01/0pنتیجه‏گیری: به طور کلی یافته‏های مذکور نشان می‏دهد که نانوکورکومین دندروزومی با تغییر بیان ژن‏های دخیل در تکثیر، سلول‏های توموری را به سمت مرگ برنامه‏ریزی شده سلولی هدایت می‏کند که بیانگر نقش کاربردی نانودارو در درمان سرطان مثانه است.